Η πρωταρχική απειλή για τη φύση και τον άνθρωπο σήμερα
προέρχεται από τη συγκέντρωση και τη μονοπώληση της εξουσίας και του ελέγχου –
Vandana Shiva
Τα τελευταία νέα από την κοπή των δέντρων που εντάσσονται στο έργο περιμετρικά του Μπαρουτάδικου είναι ότι, αφότου αφαιρέθηκε το εναπομείναν ριζικό σύστημα, φυτεύτηκαν νέα δέντρα στη θέση τους, μικρότερα και αμφιβόλου καταλληλότητας για τις συνθήκες και την επιβίωση τους. Εκτός αυτού, όμως, περίεργη ή πιο σωστά ύποπτη παραμένει η κοπή των προηγούμενων υγιών δέντρων. Πρώτον, γιατί από ό,τι φαίνεται από τις προφορικές ή γραπτές δηλώσεις των εκπροσώπων του δήμου η αιτιολογία που δίνεται είναι αυθαίρετη, όμως πιο αυθαίρετη είναι η διαδικασία που ακολουθήθηκε για να κοπούν τα δέντρα. Δεύτερον, γιατί μια βδομάδα πριν Δημοτικός Σύμβουλος που συμμετείχε στην αρμόδια επιτροπή δήλωσε ότι ως επιτροπή εγκρίθηκε η κοπή τεσσάρων-πέντε δέντρων και όχι τριανταοκτώ που αυθαίρετα κόπηκαν. Και τρίτον (και τραγελαφικότερο), μετά την έκταση που πήρε η κοπή των δέντρων ο Δήμαρχος δήλωσε άγνοια για το γεγονός, ο αντιδήμαρχος πρασίνου παραιτήθηκε για λόγους ευθιξίας, ο δήμαρχος, όμως, δεν έκανε δεκτή την παραίτηση και έτσι αποσιωπήθηκε η θεσμική ευθύνη και έκλεισε την αυλαία η θεατρικότατη δημοτική αρχή.
Ποιος έθεσε τα κριτήρια της κοπής; Ποιος αποφάσισε ότι είναι άρρωστα, κατόπιν ποιας εξέτασης; Ποιος άλλος αρμόδιος φορέας ή επιτροπή (εκτός των διαπλεκόμενων σχέσεων των τμημάτων του δήμου) ενέκρινε την κοπή των προηγούμενων δέντρων και την αντικατάσταση τους από τα συγκεκριμένα;
Η περιβαλλοντική νομοθεσία υπαγορεύει έγκριση της Επιτροπής Αρχιτεκτονικού Ελέγχου (ΕΠ.Α.Ε.) και έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η διευθύνουσα των κήπων (ο τομέας των κήπων πραγματοποίησε την κοπή) όταν ρωτήθηκε για την κοπή των δέντρων υποστήριξε ότι τα δέντρα κόπηκαν επειδή τα μούρα λέρωναν και ενοχλούσαν, επίσης απέφυγε αμήχανα κατ’ επανάληψη να απαντήσει στο αν υπάρχει έγκριση της ΕΠ.Α.Ε. καθώς και για το αν συντάχθηκε κάποια μελέτη από αρμόδιους που εξέτασαν τα δέντρα και διέγνωσαν την άγνωστη ασθένεια την οποία επικαλέστηκε αρχικά ο δήμος. Αυτή, όμως, δεν είναι η πρώτη αντίφαση στον τρόπο διαχείρισης και επικοινωνίας από το σύνολο της δημοτικής αρχής. Ο ίδιος ο εργολάβος δήλωσε, όταν ρωτήθηκε επί τόπου, ότι με απορία αντίκρισε μια μέρα τους εργάτες κήπου να κόβουν τα δέντρα καιρό αφότου είχε ξεκινήσει και χωρίς μέχρι τότε να είναι εις γνώση του οτιδήποτε σχετικά με το έργο που του ανατέθηκε. Η διευθύνουσα των κήπων υποστήριξε όμως ότι αυτό αποτελεί ένα έργο πνοής που από καιρό σχεδίαζαν. Μπαίνει εύλογα το ερώτημα σε ποιανού τις τσέπες έδωσε πνοή η κοπή των δέντρων και η αντικατάσταση τους από τα υφιστάμενα, που σίγουρα ήταν μια ιδιαίτερα κερδοφόρα ενέργεια.
Η διαπλοκή και η κερδοσκοπία μέσα από δημόσια έργα “πνοής” είναι επίσης γνωστή, όπως κοινό είναι πια ότι τόσο οι άνθρωποι όσο και το περιβάλλον είναι αναλώσιμοι σε ένα σύστημα που τα έχει αναγάγει όλα σε εμπόρευμα, ένα σύστημα που θεωρεί θεμιτό να κυριαρχεί επί της φύσης. Η κοπή των δέντρων δεν είναι απλά ένα δείγμα της περιβαλλοντικής κρίσης, δεν είναι ένα ζήτημα μόνο οικονομικό ή οικολογικό, είναι ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό.
