Σήμερα Σάββατο 29/12 μετά τις 12 το μεσημέρι ως "συνέλευση αγώνα για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου" μοιράσαμε 1000 κείμενα πόρτα-πόρτα σε όλη την περιοχή γύρω από το Πατινάζ, αφισοκολήσαμε και αναρτήσαμε εκ νέου πανώ στον χώρο του Πατινάζ, σχετικά με την αποτροπή τσιμεντοποίησής του.
Παραθέτουμε το κείμενο:
ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΣΤΑΘΜΟ
ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΑΔΙΚΟ
Όπως έχετε μάθει ήδη, η δημοτική αρχή βάζει και πάλι μπροστά την κατασκευή του 5ου βρεφονηπιακού σταθμού στο Πατινάζ. Ένα έργο που θα είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για τα 60 κάθε φορά παιδάκια που θα φιλοξενεί και τις οικογένειές τους, πρέπει -σώνει και ντε- να γίνει σε βάρος ενός χώρου που για πολλά περισσότερα παιδιά και τις οικογένειές τους εδώ και δεκάδες χρόνια αποτελεί -και θα πρέπει για άλλα τόσα χρόνια να αποτελεί- χώρο παιχνιδιού και αναψυχής.
Και γράφουμε «σώνει και ντε» γιατί ενώ το έργο στην προηγούμενη πρόταση του δήμου κόστιζε 1,2 εκατ. ευρώ, στην τωρινή πρόταση κοστίζει 2,3 εκατ. ευρώ. Αυτή τη φορά υπάρχουν υπεραρκετά χρήματα και για να γίνει το έργο κάπου μέσα στον αστικό ιστό και, επιπλέον, να πρασινίσει και ο χώρος του Πατινάζ. Αυτή η εκβιαστική επιμονή του δήμου να γίνει το έργο στο Πατινάζ έχει σημάνει εδώ και χρόνια την επιτηδευμένη εγκατάλειψη του χώρου, ως ακαλλιέργητου, απότιστου , βρώμικου και εντέλει απρόσιτου, έτσι ώστε η κατασκευή του έργου να μοιάζει με «λύτρωση» για τους περίοικους.
Το επιχείρημα ότι το Πατινάζ δεν είναι μέσα στο άλσος του Μπαρουτάδικου είναι αστείο στο βαθμό που η γραφειοκρατία θεωρεί ότι με ένα κάγκελο οριοθετεί το φυσικό τοπίο και το διαχωρίζει σε άλσος από τη μία και… οικόπεδο από την άλλη. Με αυτές τις αστειότητες, όμως, έχει κτιστεί το μισό Μπαρουτάδικο με έργα… κοινής ωφέλειας. Το άλσος στο προκείμενο, απλώς, αποτελεί εύκολη και φτηνή λύση για να ρίξουν τσιμέντα, να παρουσιάσουν έργα και να τσεπώσουν και τις επιδοτήσεις κάθε είδους. Με αυτή τη λογική, επειδή η περιοχή χρειάζεται νοσοκομείο θα πρέπει να χτιστεί μέσα στο Μπαρουτάδικο μια αυτό αποτελεί εύκολη και φτηνή λύση για τους επιτήδειους;… Μ’ αυτά και μ’αυτά , θα λέμε «μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα άλσος στο Αιγάλεω». Και μιλάμε για ένα άλσος που αποτελεί μοναδικό και αναντικατάστατο πνεύμονα οξυγόνου για την πολύπαθη και επιμελώς υποβαθμισμένη ευρύτερη περιοχή.
Αυτή είναι η «ανάπλαση» και η «βιώσιμη ανάπτυξη» όπως την εννοεί η εκάστοτε δημοτική αρχή. Ενώ διαφημίζουν την περιβαλλοντική τους ευαισθησία αντικαθιστώντας τα πεζοδρόμια με «ειδικές πλάκες» ρημάζουν τα δέντρα στις γειτονιές με διάφορα ανυπόστατα προσχήματα, ρίχνουν τσιμέντο στο Μπαρουτάδικο και εξαγγέλλουν την δημιουργία, άκουσον-άκουσον, «ψηφιακού άλσους» στο Μπαρουτάδικο. Αντί να φυτεύεται κάθε εκατοστό του άλσους, να ποτίζεται και να φροντίζεται ως ανεκτίμητο αγαθό αποκρύπτουν την τσιμεντοποίηση μέρους του και διαφημίζουν την περίφραξή του και τη μετατροπή του σε υγειονομική ζώνη με… ψηφιακό μουσείο βιομηχανικού πολιτισμού… και ελεύθερο wi-fi.
Μια άλλη απάτη της δημοτικής αρχής είναι η δημόσια διαβούλευση για το συγκεκριμένο έργο αλλά και για τα εκάστοτε σχέδια τους. Η απάτη συνίσταται στο ότι καλούν τους κατοίκους να συζητήσουν για τις προτάσεις της δημοτικής αρχής αλλά κάθε απόφαση που ενδεχόμενα θα πάρουν θα είναι γνωμοδοτική. Δηλαδή δεν θα δεσμεύει την δημοτική αρχή ως απόφαση των κατοίκων αλλά, απλώς, θα… λαμβάνεται υπόψη. Κι όταν μιλάμε για απάτη δεν μπορούμε να ξεχάσουμε, βέβαια, το δημοψήφισμα που έστησε ο δήμος για την υπόθεση του βρεφονηπιακού σταθμού. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν παραπλανητικό: «θέλετε να κατασκευαστεί ο βρεφονηπιακός σταθμός ή όχι;» Ενώ το ερώτημα που είχε τεθεί και από τους υπερασπιστές του άλσους –και θα ήταν συντριπτικά εναντίον των συμφερόντων του δήμου- ήταν: «θέλετε να γίνει ο βρεφονηπιακός σταθμός μέσα στο Πατινάζ ή άλλου;»… Και τότε, πέρα ακόμη κι από την αποχή μεγάλου μέρους των κατοίκων, θα βλέπαμε την πραγματική βούληση των κατοίκων. Δεν ξεχνάμε επίσης ούτε τα ΜΑΤ του Καρδαρά, ούτε τους επιταγμένους εργάτες κήπου του δήμου που κουβάλησε ο Μπίρμπας για να παίξουν τους «αγανακτισμένους πολίτες» πλάι στις μπουλντόζες και απέναντι από τους αντιστεκόμενους κατοίκους.
Έτσι, θεωρούμε την υπόθεση αποτροπής του έργου μέσα στο Πατινάζ εξαιρετικά σημαντική γιατί θα αποτραπεί το άνοιγμα της «κερκόπορτας» της άλωσής του Μπαρουτάδικου με αυθαιρεσίες, με ξεπουλήματα, με αποψίλωση, με αυτό που εννοείται ως καπιταλιστική αξιοποίηση: κέρδος σε βάρος φύσης και ανθρώπων. Όπως και την πρώτη φορά, έτσι και τώρα, το έργο αυτό δεν θα γίνει μέσα στο Μπαρουτάδικο. Και για να σωθεί το άλσος πρέπει να συνεισφέρουμε όλοι και όλες από το Αιγάλεω και τις τριγύρω γειτονιές, πόσο μάλλον οι ίδιοι οι κάτοικοι του Λιούμη που έχουν το Πατινάζ μέσα στην σφαίρα της εμπειρίας τους, φυτεμένο μέσα στις μνήμες της παιδικής ηλικίας.
Το έργο θα ξεκινήσει στα μέσα του Μάρτη. Τότε θα διώξουμε τις μπουλντόζες και τους εργολάβους. Μέχρι τότε πρέπει να ζωντανέψουμε τον χώρο του Πατινάζ, να αντισταθούμε στην επιτηδευμένη εγκατάλειψή του, να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο τους δημόσιους χώρους που δεν είναι ούτε κρατικοί ούτε ιδιωτικοί. Αλλά των κατοίκων και όλων αυτών που τους ζουν και τους περιδιαβαίνουν. Δικοί μας.
Συνέλευση αγώνα για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου
Παραθέτουμε το κείμενο:
ΝΑΙ ΣΤΟΝ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΣΤΑΘΜΟ
ΟΧΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡΟΥΤΑΔΙΚΟ
Όπως έχετε μάθει ήδη, η δημοτική αρχή βάζει και πάλι μπροστά την κατασκευή του 5ου βρεφονηπιακού σταθμού στο Πατινάζ. Ένα έργο που θα είναι εξαιρετικά ωφέλιμο για τα 60 κάθε φορά παιδάκια που θα φιλοξενεί και τις οικογένειές τους, πρέπει -σώνει και ντε- να γίνει σε βάρος ενός χώρου που για πολλά περισσότερα παιδιά και τις οικογένειές τους εδώ και δεκάδες χρόνια αποτελεί -και θα πρέπει για άλλα τόσα χρόνια να αποτελεί- χώρο παιχνιδιού και αναψυχής.
Και γράφουμε «σώνει και ντε» γιατί ενώ το έργο στην προηγούμενη πρόταση του δήμου κόστιζε 1,2 εκατ. ευρώ, στην τωρινή πρόταση κοστίζει 2,3 εκατ. ευρώ. Αυτή τη φορά υπάρχουν υπεραρκετά χρήματα και για να γίνει το έργο κάπου μέσα στον αστικό ιστό και, επιπλέον, να πρασινίσει και ο χώρος του Πατινάζ. Αυτή η εκβιαστική επιμονή του δήμου να γίνει το έργο στο Πατινάζ έχει σημάνει εδώ και χρόνια την επιτηδευμένη εγκατάλειψη του χώρου, ως ακαλλιέργητου, απότιστου , βρώμικου και εντέλει απρόσιτου, έτσι ώστε η κατασκευή του έργου να μοιάζει με «λύτρωση» για τους περίοικους.
Το επιχείρημα ότι το Πατινάζ δεν είναι μέσα στο άλσος του Μπαρουτάδικου είναι αστείο στο βαθμό που η γραφειοκρατία θεωρεί ότι με ένα κάγκελο οριοθετεί το φυσικό τοπίο και το διαχωρίζει σε άλσος από τη μία και… οικόπεδο από την άλλη. Με αυτές τις αστειότητες, όμως, έχει κτιστεί το μισό Μπαρουτάδικο με έργα… κοινής ωφέλειας. Το άλσος στο προκείμενο, απλώς, αποτελεί εύκολη και φτηνή λύση για να ρίξουν τσιμέντα, να παρουσιάσουν έργα και να τσεπώσουν και τις επιδοτήσεις κάθε είδους. Με αυτή τη λογική, επειδή η περιοχή χρειάζεται νοσοκομείο θα πρέπει να χτιστεί μέσα στο Μπαρουτάδικο μια αυτό αποτελεί εύκολη και φτηνή λύση για τους επιτήδειους;… Μ’ αυτά και μ’αυτά , θα λέμε «μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε ένα άλσος στο Αιγάλεω». Και μιλάμε για ένα άλσος που αποτελεί μοναδικό και αναντικατάστατο πνεύμονα οξυγόνου για την πολύπαθη και επιμελώς υποβαθμισμένη ευρύτερη περιοχή.
Αυτή είναι η «ανάπλαση» και η «βιώσιμη ανάπτυξη» όπως την εννοεί η εκάστοτε δημοτική αρχή. Ενώ διαφημίζουν την περιβαλλοντική τους ευαισθησία αντικαθιστώντας τα πεζοδρόμια με «ειδικές πλάκες» ρημάζουν τα δέντρα στις γειτονιές με διάφορα ανυπόστατα προσχήματα, ρίχνουν τσιμέντο στο Μπαρουτάδικο και εξαγγέλλουν την δημιουργία, άκουσον-άκουσον, «ψηφιακού άλσους» στο Μπαρουτάδικο. Αντί να φυτεύεται κάθε εκατοστό του άλσους, να ποτίζεται και να φροντίζεται ως ανεκτίμητο αγαθό αποκρύπτουν την τσιμεντοποίηση μέρους του και διαφημίζουν την περίφραξή του και τη μετατροπή του σε υγειονομική ζώνη με… ψηφιακό μουσείο βιομηχανικού πολιτισμού… και ελεύθερο wi-fi.
Μια άλλη απάτη της δημοτικής αρχής είναι η δημόσια διαβούλευση για το συγκεκριμένο έργο αλλά και για τα εκάστοτε σχέδια τους. Η απάτη συνίσταται στο ότι καλούν τους κατοίκους να συζητήσουν για τις προτάσεις της δημοτικής αρχής αλλά κάθε απόφαση που ενδεχόμενα θα πάρουν θα είναι γνωμοδοτική. Δηλαδή δεν θα δεσμεύει την δημοτική αρχή ως απόφαση των κατοίκων αλλά, απλώς, θα… λαμβάνεται υπόψη. Κι όταν μιλάμε για απάτη δεν μπορούμε να ξεχάσουμε, βέβαια, το δημοψήφισμα που έστησε ο δήμος για την υπόθεση του βρεφονηπιακού σταθμού. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ήταν παραπλανητικό: «θέλετε να κατασκευαστεί ο βρεφονηπιακός σταθμός ή όχι;» Ενώ το ερώτημα που είχε τεθεί και από τους υπερασπιστές του άλσους –και θα ήταν συντριπτικά εναντίον των συμφερόντων του δήμου- ήταν: «θέλετε να γίνει ο βρεφονηπιακός σταθμός μέσα στο Πατινάζ ή άλλου;»… Και τότε, πέρα ακόμη κι από την αποχή μεγάλου μέρους των κατοίκων, θα βλέπαμε την πραγματική βούληση των κατοίκων. Δεν ξεχνάμε επίσης ούτε τα ΜΑΤ του Καρδαρά, ούτε τους επιταγμένους εργάτες κήπου του δήμου που κουβάλησε ο Μπίρμπας για να παίξουν τους «αγανακτισμένους πολίτες» πλάι στις μπουλντόζες και απέναντι από τους αντιστεκόμενους κατοίκους.
Έτσι, θεωρούμε την υπόθεση αποτροπής του έργου μέσα στο Πατινάζ εξαιρετικά σημαντική γιατί θα αποτραπεί το άνοιγμα της «κερκόπορτας» της άλωσής του Μπαρουτάδικου με αυθαιρεσίες, με ξεπουλήματα, με αποψίλωση, με αυτό που εννοείται ως καπιταλιστική αξιοποίηση: κέρδος σε βάρος φύσης και ανθρώπων. Όπως και την πρώτη φορά, έτσι και τώρα, το έργο αυτό δεν θα γίνει μέσα στο Μπαρουτάδικο. Και για να σωθεί το άλσος πρέπει να συνεισφέρουμε όλοι και όλες από το Αιγάλεω και τις τριγύρω γειτονιές, πόσο μάλλον οι ίδιοι οι κάτοικοι του Λιούμη που έχουν το Πατινάζ μέσα στην σφαίρα της εμπειρίας τους, φυτεμένο μέσα στις μνήμες της παιδικής ηλικίας.
Το έργο θα ξεκινήσει στα μέσα του Μάρτη. Τότε θα διώξουμε τις μπουλντόζες και τους εργολάβους. Μέχρι τότε πρέπει να ζωντανέψουμε τον χώρο του Πατινάζ, να αντισταθούμε στην επιτηδευμένη εγκατάλειψή του, να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο τους δημόσιους χώρους που δεν είναι ούτε κρατικοί ούτε ιδιωτικοί. Αλλά των κατοίκων και όλων αυτών που τους ζουν και τους περιδιαβαίνουν. Δικοί μας.
Συνέλευση αγώνα για την υπεράσπιση του Μπαρουτάδικου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου